ئەو كەسەی لە خوانەترسێ گوێ نادات لە كوێوە پارە پەیدا دەكات‌و لەچی دا خەرجی دەكات، بەڵكو خەم‌و مەراقی تەنها زیادكردن‌و كۆكردنەوەی ماڵ‌و پارەو سامانە، ئەگەر لە ڕێگەی حەرامیشەوە بێت، وەكو دزی كردن‌و بەرتیل خواردن‌و داگیر كردن‌و ساختەكاری‌و كڕین‌و فرۆشتنی حەرام وەكو فاڵگرتنەوە‌و داوێن پیسی‌و گۆرانی ووتن. یان دەست درێژی كردن بۆسەر (بیت مال) ی موسڵمانان‌و موڵكە گشتیەكان، یان وەرگرتی ماڵی كەسێكی تر بە ڕێگەی ئیحراجكردنی یان بەسواڵكردن بە بێ ئەوەی پێویستی بێ.
ئینجا ئەو ماڵە حەرامەی كە كۆی كردۆتەوە لێی دەخوات‌و پۆشاك‌و جل‌وبەرگی لێ دەكرێ‌‌و لەبەری كات‌و ماشێن وئۆتۆمبیلی پێ پەیدادەكات‌و خانووی پێ دروست دەكات ‌و خانوی پێ دەدات بەكرێ‌‌و لەو حەرامە دەرخواردی ورگی دەدات .
لە كاتێكدا پێغەمبەر صلى الله عليه وسلم دەفەرمووێ : ((وَمَنْ نَبَتَ لَحْمُهُ من سُحْتٍ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ)) رواه الطبراني في الكبير 19/136 وهو في صحيح الجامع 4495 واتە: « هەركەسێك گۆشتی جەستەی بەحەرام پەروەردە بووبێ، ئەوا ئاگری دۆزەخ لە پێشترە بۆی»
وە ئەو كەسانە لە ڕۆژی دواییدا پرسیاری لێ دەكرێ سەبارەت بە ماڵەكەی لە كوێوە پەیدای كرد‌و دەستی خست، وە لەچیدا سەرفی كرد‌و خەرجی كرد، ئا لە وێدا بەهیلاك دەچێت‌و زەرەرمەند دەبێ .
بۆیە پێویستە لەسەر ئەو كەسەی ماڵی حەرامی لایە پەلە بكات لە خۆدەرباز كردن‌و خۆی ڕزگار بكات لە حەرام، جا ئەگەر حەق‌و مافی خەڵك بوو، ئەوا با پەلە بكات لە گێڕانەوەی ماڵەكەی بۆ خاوەنەكەی‌و لەگەڵ ئەوەشدا داوای گەردن ئازادی لێ بكات، پێش ئەوەی ڕۆژێ‌ بێتە پێش كە دینارو درهەم هیچ دەورو سودێكی نی یە‌و مافەكانی پێ نادرێتەوە، بەڵكو بە چاك وخراپە مامەڵە لەگەڵ خەڵكیدا دەكرێ‌و مافەكانی پێ دەدرێتەوە .