زۆربەی یاریە بڵاوەكان‌و بەكارهاتووەكانی ناو خەڵكی پڕیەتی لە شتی حەرام‌و قەدەغەكراو، لەوانە یاری كردنە بە« نەرد – زار »كە لە زۆربەی یارێكاندا بەكاردێ، وەكو لە یاری تاوڵەو جگە لە تاوڵەشدا دەبینرێ.
وە پێغەمبەر صلى الله عليه وسلم وریای كردوینەتەوە كە توخنی ئەم « نەرد»ە نەكەوین، چونكە دەرگای قوماردەكاتەوە‌و مرۆڤ پەلكێش دەكات بەرەو قومار. هەروەك دەفەرمووێ :« مَنْ لَعِبَ بِالنَّرْدَشِيرِ فَكَأَنَّمَا صَبَغَ يَدَهُ فِي لَحْمِ خِنْزِيرٍ وَدَمِهِ ». رواه مسلم 4/1770 واتە: « هەركەسێ یاری بكات بە(نەرد- زار) ئەوا وەكو ئەوەوایە دەستی ڕەنگ كردبێ لەخوێن وگۆشتی بەرازدا »
«أبوموسی» لە پێغەمبەرەوە صلى الله عليه وسلم دەیگێرێتەوە كە فەرموویەتی:«مَنْ لَعِبَ بِالنَّرْدِ فَقَدْ عَصَى اللَّهَ وَرَسُولَهُ ». رواه الإمام أحمد 4/394 وهو في صحيح الجامع 6505 . واتە: « هەركەسێ یاری بكات بە(نەرد –زار) ئەوا لە فەرمانی خواو پێغەمبەرەكەی صلى الله عليه وسلم یاخی بووە »
