لە کاتی پیاھەڵدان و مەدح کردنی موسوڵمانێکدا
پێغەمبەری خوا (
صلی الله علیە وسلم
) دەفەرمووێت : ئەگەر یەکێک لە ئێوە ھەر دەبوو مەدح و ستایشی ھاوەڵەکەی بکات با بڵێت: (أَحْسِبُ فُلاَنًا، وَاللهُ حَسِيْبُهُ، وَلاَ أُزَكِّي عَلَى اللهِ أَحَدًا: أَحْسِبُهُ
– ئەگەر بزانێت، کە ئەو سیفەتەی تێدایە- كَذَا وَكَذَا
) (١)
واتە: فڵانە کەس وا دەناسم و وای دادەنێم، خودای پەروەردگاریش باشتری دەناسێت، دوا ڕۆژی ھیچ کەسێکیش دیاری ناکەم، چونکە دوارۆژ بەس خودا دەیزانێت، بەڵکو ئەو گومانە باشەی پێدەبەم و وای دەناسم، کە کەسێکی ئاوا و ئاوایە .(١)
رواه مسلم ٤ / ٢٢٩٦ {وصحابي الحديث هو أبو بكرة (رضي الله عنه)}. نزاکردن لە کاتی بینینی نۆبەرەی خۆراک و میوە لەکاتی بیستنی دەنگی کەڵەشێر و دەنگی گوێ درێژ چۆن تەلبیە دەکرێت لە کاتی حەج یان عومرەدا نزای ڕۆژوو شکاندن نزاکردن لەکاتی توڕەییدا ویردی گەڕانەوە لە گەشت نزای نوێژی ئیستیخارە لەبەرکردنی پۆشاکی نوێ کاتێک ھەست بە ئازارێک دەکەیت لە لاشەتدا ئەگەر کەسێکی توش بوو بە بەڵایەک
