نزای نێوان گۆشەی یەمانی و بەردە رەشەکە
رَ‌بَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَ‌ةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ‌ [البقرة:٢٠١]
(١)
واتە: پەروەردگارمان ئەوەی، کە لە دونیا و دواڕۆژدا باشە بۆمان پێمان ببەخشە، ھەروەھا بشمان پارێزە لە سزای ئاگری دۆزەخ.
(١)
أبو داود ٢ / ١٧٩ , وأحمد ٣ / ٤١١ والبغوي في شرح السنة ٧ / ١٢٨ , وحسنه الألباني في صحيح أبي داود ١ / ٣٥٤ {وصحابي الحديث هو عبد الله بن السائب (رضي الله عنه)}.