نزای نێوان گۆشەی یەمانی و بەردە رەشەکە
رَ‌بَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَ‌ةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ [البقرة:٢٠١]
(١)
واتە: پەروەردگارمان ئەوەی، کە لە دونیا و دواڕۆژدا باشە بۆمان پێمان ببەخشە، ھەروەھا بشمان پارێزە لە سزای ئاگری دۆزەخ.
(١)
أبو داود ٢ / ١٧٩ , وأحمد ٣ / ٤١١ والبغوي في شرح السنة ٧ / ١٢٨ , وحسنه الألباني في صحيح أبي داود ١ / ٣٥٤ {وصحابي الحديث هو عبد الله بن السائب (رضي الله عنه)}. ئەگەر کەسێک پۆشاکی نوێی پۆشی نزاکردن لەکاتی تەواوبوونی خواردندا ئەگەر چاکەیان بەرامبەر کردیت نزای ڕۆژوو شکاندن سەڵاواتدان لە دوای تەحیات نزا بۆ نەخۆش لەکاتی سەردانکرنیدا نزاکردن لەکاتی وەرگێڕان لە شەودا ئەگەر کەسێکی توش بوو بە بەڵایەک ئەگەر بێ باوەڕێک پژمی و وتی الْحَمْدُ لله داوای لێخۆشبوون و گەڕانەوە لە تاوان
