مسلم ٣ / ١٥٥٧, والبيهقي ٩ / ٢٨٧ وما بين المعكوفين للبيهقي ٩ / ٢٨٧ {وزيادة البيهقي قد ضعفه الألباني في المشكاة (١٤٦١) وضعيف أبي داود ( ٤٨٤ )}وغيره والجملة الأخيرة سقتها بالمعنى من رواية مسلم.
ھەر ئاژەڵێک لە کاتی سەر بڕینیدا (بسم الله)ی لە سەر نەکرێت ئەوە بە بەڵگەی ئایەتی قورئانی پیرۆز گۆشتەکەی حەرامە و دوست نییە خواردنی، گۆشتەکەی وەکو گۆشتی مردارەوە بوو وایە، خودای بەرز و بڵند لە قورئانە پیرۆزەکەیدا دەفەرمووێت: [ وَلا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرْ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ] الأنعام: ١٢١ واته‌: (ئه‌و گۆشتانه‌ مه‌خۆن، كه‌ له‌ كاتی سه‌ر برینیدا ناوی خودای له‌سه‌ر نه‌هێندراوه‌، بێ گومان خواردنی تاوانه‌ و درووست نییه‌) . هه‌روه‌ها ئه‌م ئایه‌ته‌ پیرۆزه‌ ئه‌وانه‌ش ده‌گرێته‌وه‌، كه‌ له‌ كاتی سه‌ربڕیندا ناوی مه‌ولودی پێغه‌مبه‌ر (صلى الله علیه‌ وسلم) ده‌هێنن، یان هه‌ر ناوێكی تر، بۆیه‌ واجب و پێویسته‌، كه‌ ناوی خودا بهێندرێت به‌ تاك و ته‌نیا نه‌ك ناوانێكی تر. (والله أعلم) .