ویردی دوای باران بارین
مُطِرْنَا بِفَضْلِ اللهِ وَرَحْمَتِهِ
(١)
واتە: خودای گەورە بارانی بۆ باراندین بە فەزڵ گەورەیی و ڕەحمەت و بەزەیی خۆی.
(١)
البخاري ١ / ٢٠٥ ومسلم ١ / ٨٣ {وصحابي الحديث هو زيد بن خالد الجهني (رضي الله عنه)}. ئەگەر خەونی ناخۆشت بینی نزای چەمینەوە (ڕوکوع) نزای ڕۆژی عەرەفە (ڕۆژێک پێش جەژنی قوربان) نزاکردن لە کاتی باران باریندا پێغەمبەری خودا (صلی الله علیە وسلم) چۆن ویردەکانی دەخوێند کەفارەتی کۆڕ و مەجلیس ئەگەر لەخەودا داچڵەکیت یاخود هەستت بەتەنهایی کرد نزای پێ ھەڵکەوتنی ئاژەڵ لە کاتی سواریدا نزای گەشت (سەفەر) نزای چوونە بازاڕ
