نزای گەشت (سەفەر)
اللهُ أَكْبَرُ, اللهُ أَكْبَرُ, اللهُ أَكْبَرُ , سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (١٣) وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (١٤) ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ فِي سَفَرِنَا هَذَا الْبِرَّ وَالتَّقْوَى, وَمِنَ الْعَمَلِ مَا تَرْضَى, اللَّهُمَّ هَوِّنْ عَلَيْنَا سَفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ, اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ, وَالْخَلِيفَةُ فِي الأَهْلِ, اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ, وَكَآبَةِ الْمَنْظَرِ, وَسُوءِ الْمُنْقَلَبِ فِي الْمَالِ وَالأَهْلِ،
ئەگەر گەڕانەوە لەگەشت ئەمەی بۆ زیاد دەکەت
: آيِبُونَ, تَائِبُونَ, عَابِدُونَ, لِرَبِّنَا حَامِدُونَ (١)
واتە: خودا گەورە ترینە، خودا گەورە ترینە، خودا گەورە ترینە، پاک و بێگەردی بۆ ئەو خودایەی، کە ئەمەی بۆ ڕامکردوین (موسەخەر کردووین)و ئێمەش دەسڵاتمان نەبوو بە سەریدا، بە ڕاستی لە دوا ڕۆژیشدا ھەر بۆ لای ئەو خودایە دەگەڕێینەوە، خودایە ئێمە لەم گەشتەماندا داوای چاکە و خۆ پارێزی و ئەو کردەوانەت لێدەکەین، کە تۆ پێی ڕازیت، خودایە ئەم گەشتەمان بۆ ئاسان بکە و دووریەکەیمان بۆ نزیک بکەرەوە، خودایە تۆ پاریزەرمانبە لەم گەشتەماندا و خانەوادەکەشمان بپارێزە، کە جێمان ھێشتوون، خودایە من پەنات پێدەگرم لە ناڕەحەتی گەشت و شتێک، کە ناڕەحەتمان بکات و خراپ گەڕانەوە بۆ ماڵ و خێزان.
گەڕاینەوە بە پەشیمانی لە تاوان و ھەروەھا بە پەرستش بۆ خودا و سوپاس و ستایش کاریشین بۆ پەروەردگارمان.
گەڕاینەوە بە پەشیمانی لە تاوان و ھەروەھا بە پەرستش بۆ خودا و سوپاس و ستایش کاریشین بۆ پەروەردگارمان.
(١)
مسلم ٢ / ٩٩٨ {وصحابي الحديث هو بن عمر (رضي الله عنهما)}.
