بابەتەکان
بەشی یەكەم : سوجدەی قورئان خوێندن بەشی هەشتەم : حوكمەكانی سەهوكردنی ئیمام و مەئموم بەشی حەوتەم : كەسێك سەهو دەكات لە نوێژەكەیدا و بەهۆی لەبیرچوونەوەوە سەلام دەداتەوە ودواتر بیری دەكەوێتەوە بەشی شەشەم : حوكمی ئەو كەسەی بۆ چەندین جار سەهو دەكات بەشی پێنجەم : حوكمەكانی گومان و دوودڵی لە نـوێژدا بەشی چوارەم : حوكمەكانی كەم ئەنجام دان لەنوێژدا بەشی سێ یەم : حوكمەكانی زیادە ئەنجام دان لە نوێژدا بەشی دووەم : شێوازی سوجدەی سەهـو بەشی یەكەم : پێناسەی سوجدەی سەهو وە حوكمەكەی ولەسەر كێ واجبە بەشی سێ یەم : بەتاڵ كەرەوەكانی نوێژ
وەڵامی پرسیارەکان
ئەم سوودانە چین کە کەسی(حافظ القران) بەدەست دێنێت لەم دونیا و دواڕۆژدا؟ حوكمەكانی عیددەی ئافرەتان ئایا ڕشانەوە پیسە ؟ حوکمی ڕشانەوەی منداڵی شیره خۆرە جیاوازە لەهی کەسی گەورە ؟ حوكمى نوێژى جەماعەت چۆنیەتى هەڵگرتنى قورئانى پیروز حوكمى نوسین و هەڵواسینى ئایەتەكانى قورئانی پیرۆز لەسەر دیوارو شوێنەكانى تر بۆچى نوسین و هەڵواسینى ئایەتەكانى قورئانى پیرۆز لەسەر دیوار و شوێنى تر حەرامە؟! قورئانى پیرۆز ووتە(كەلام)ى خوایەو درووستكراو (مەخلوق) نیە سوجدەی شوکر حوکم و کاتەکەی ئایا ڕاستە شوێن دەمی پشیلە خاوێنە؟
وانە شەرعیەکان
مامۆستا خلیل أحمد
دکتۆر عبداللطیف أحمد
مامۆستا محمد عبدالرحمن کەلارى
مامۆستا ئاکۆ محمد کەلاری
مامۆستا على خان کەلاری
مامۆستا صلاح الدین عبدالکریم
مامۆستا مالک رفعت
مامۆستا ڕەمەزان شوکر رحمه الله
مامۆستا عطا پێنجوێنى
دکتۆر خالد أحمد
مامۆستا دارا جبار
وتارەکانى سەرپەرشتیارى ماڵپەڕ
ڕاڤەی پەرتوکی آداب الطالب مع شيخه
ڕاڤەی پەرتوکی (تجريد التوحيد المفيد) للشیخ أحمد بن علي المقريزي
(تسهيل الرحبية) ڕاڤه‌ى كتێبى (الرحبية) له ميراتدا
ڕاڤەی مەتنی (تقريب الآجرومية)
ڕاڤه‌ی كتێبی (عمدة الأحكام)ـه، وڕاڤه‌كه‌ش ناونراوه: (توفيق رب الأنام شرح عمدة الأحكام)
ئاسان له جوان خوێندنه‌وه‌ی قورئان - تجويد
ڕاڤه‌ی (تطهير الاعتقاد عن أدران الإلحاد) للشیخ محمد بن إسماعیل الأمير الصنعاني
ڕاڤه‌ی (شرح عقیده الواسطية لابن تيمية) للشيخ محمد خليل هراس
لاپەڕەى وتارەکانى مامۆستا علي خان
تەفیسری ڕێبەر
فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
[فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنْثَى] كاتێك كه مناڵه‌كه‌ی بوو بینی مناڵه‌كه‌ی كچه وتی: ئه‌ی په‌روه‌ردگار ئه‌مه كچه، خه‌فه‌تی لێ خوارد [وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ] كه ئه‌مه‌یان فه‌رمووده‌ی خوای گه‌وره‌یه كه خوای گه‌وره خۆی باشتر ئه‌زانێ چی بووه واته: بۆ به‌گه‌وره‌زانینی مه‌ریه‌مه كه مه‌ریه‌م كچێكی یه‌كجار گه‌وره‌یه [وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثَى] دایكی مه‌ریه‌م وتی: ئه‌ی په‌روه‌ردگار كوڕ وه‌كو كچ نیه واته: كچ ناتوانێ خزمه‌تی مزگه‌وت بكات [وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ] وه من ناوم ناوه به مه‌ریه‌م [وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (٣٦)] وه من په‌نای خۆى و نه‌وه‌كانیشی ئه‌گرم به تۆ له شه‌یتانی نه‌فرین لێكراو و ڕه‌جم كراو، خوایه خۆی و نه‌وه‌كانی بپارێزه، خوای گه‌وره دوعاكه‌ی قبووڵ كردو پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - ده‌فه‌رمێت: هیچ منداڵێك نیه له دایك بێت ئیلا شه‌یتان ئازارى ده‌دات بۆیه به گریانه‌وه له دایك ده‌بێت ته‌نها عیسى و - صلی الله علیه وسلم - دایكى نه‌بێت.
تەفسیری هەموو سورەتەکان
کتێبخانە
